Commentaar
CDU en CSU maken alle fouten uit het politieke handboek
Duitsland davert, Europa houdt adem in
Sinds de twee Duitse christendemocratische partijen in 1949
bij de oprichting van de Bondsrepubliek een politiek verstandshuwelijk
aangingen, heeft het er vaak gestoven. Legendarisch was de animositeit
tussen Franz-Josef Strauss (CSU) en Helmut Kohl (CDU). Maar hoe hoog de
spanning in die zeventig jaar soms ook opliep, altijd haalde de rede
het: samen zijn beide sterker dan apart. Voor de conservatievere CSU die
alleen in Beieren opkomt, is het een existentiële kwestie. Zonder de Union is ze slechts een marginale regionale speler. Mét het verbond deelt ze mee de lakens uit in Berlijn.
Na een stormachtig weekend, waarin CSU-leider en minister Horst Seehofer eerst zijn ontslag aankondigde en dan weer introk, stelden verantwoordelijken van de zusterpartijen alles in het werk om ook dit keer het verstand te laten doorwegen in dit ongemakkelijke huwelijk. Fractie-overleg, topoverleg bij de bondsdagpresident, bijeenkomsten van beide besturen en overleg met de sociaaldemocratische regeringspartner SPD moesten gisteren de rust doen weerkeren.
Zeven decennia lang was het voor de Duitse christendemocraten een dogma: er mocht rechts van hen geen levensvatbare partij opstaan. Sinds de verkiezingen van eind vorig jaar zit de Alternative für Deutschland in de Bondsdag. De politieke focus op het migratiebeleid en de verdeeldheid erover in het christendemocratische huishouden speelt de radicaal-rechtse partij in de kaart. In de peilingen rukt ze op naar 15 procent. Bij regionale verkiezingen in oktober kan de CSU in Beieren haar absolute meerderheid verliezen, wat een aardverschuiving zou betekenen.
Of het, intussen al lang pragmatisch bijgestelde, voluntaristische migratiebeleid van kanselier Angela Merkel van dat alles de oorzaak is of de schuld eerder ligt bij de op de spits gedreven verdeeldheid erover in het christendemocratische kamp, valt al lang niet meer uit te maken. Wat weer eens blijkt, is dat het in de politiek nooit een goed idee is het favoriete thema van een tegenstander centraal te stellen in het debat. Evenmin is het raadzaam om interne problemen op de markt uit te vechten. Elkaar en zichzelf met harde ultimatums de manoeuvreerruimte ontnemen is niet dienstig. En de meningsverschillen laten uitdraaien op een persoonlijke botsing tussen partijtoppers is wel de meest te mijden ontsporing.
Toch zijn al die fouten uit het handboek de jongste weken en maanden gemaakt. Duitsland davert en lijkt zichzelf niet meer. Europa houdt de adem in. Terwijl Donald Trump dag na dag de verhoudingen in het Westen hertekent, ploetert Merkel in het moeras.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180702_03595193
Na een stormachtig weekend, waarin CSU-leider en minister Horst Seehofer eerst zijn ontslag aankondigde en dan weer introk, stelden verantwoordelijken van de zusterpartijen alles in het werk om ook dit keer het verstand te laten doorwegen in dit ongemakkelijke huwelijk. Fractie-overleg, topoverleg bij de bondsdagpresident, bijeenkomsten van beide besturen en overleg met de sociaaldemocratische regeringspartner SPD moesten gisteren de rust doen weerkeren.
Zeven decennia lang was het voor de Duitse christendemocraten een dogma: er mocht rechts van hen geen levensvatbare partij opstaan. Sinds de verkiezingen van eind vorig jaar zit de Alternative für Deutschland in de Bondsdag. De politieke focus op het migratiebeleid en de verdeeldheid erover in het christendemocratische huishouden speelt de radicaal-rechtse partij in de kaart. In de peilingen rukt ze op naar 15 procent. Bij regionale verkiezingen in oktober kan de CSU in Beieren haar absolute meerderheid verliezen, wat een aardverschuiving zou betekenen.
Of het, intussen al lang pragmatisch bijgestelde, voluntaristische migratiebeleid van kanselier Angela Merkel van dat alles de oorzaak is of de schuld eerder ligt bij de op de spits gedreven verdeeldheid erover in het christendemocratische kamp, valt al lang niet meer uit te maken. Wat weer eens blijkt, is dat het in de politiek nooit een goed idee is het favoriete thema van een tegenstander centraal te stellen in het debat. Evenmin is het raadzaam om interne problemen op de markt uit te vechten. Elkaar en zichzelf met harde ultimatums de manoeuvreerruimte ontnemen is niet dienstig. En de meningsverschillen laten uitdraaien op een persoonlijke botsing tussen partijtoppers is wel de meest te mijden ontsporing.
Toch zijn al die fouten uit het handboek de jongste weken en maanden gemaakt. Duitsland davert en lijkt zichzelf niet meer. Europa houdt de adem in. Terwijl Donald Trump dag na dag de verhoudingen in het Westen hertekent, ploetert Merkel in het moeras.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180702_03595193
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire