‘Marilyn Monroe reads Joyce’s Ulysses at the playground’
(1955)
Elke zaterdag toont iemand ons zijn favoriete beeld: het werk dat altijd opnieuw beroert, troost of inspireert. Vandaag: Ruth Joos
Eve Arnold / Magnum Photos
‘Miljoenen mensen tikten in Google al de zoekterm “Marilyn Monroe reading” in. Deze foto, genomen door de eerste vrouwelijke Magnum-fotografe Eve Arnold, zoek ik vaak opnieuw op. Gewoon om er een tijdje naar te kijken. Het is niet alleen een fantastische foto – het lijnenspel van dat speeltuig, de strepen op haar badpak, die boompjes in de achtergrond – er zit ook zoveel áchter dat beeld. Zoals dat in het geval van Marilyn Monroe alleen maar in het kwadraat kan. Het is de tragiek van iemand die door iedereen werd gezien als een blonde sekspop, maar zo graag wilde tonen dat ze meer was dan dat. En daar maar niet in slaagde.’
‘Hoe ze daar zit, die houding, raakt me ook. Ook omdat het herkenbaar is. Ik heb ook weleens last van een leespols. Zo’n boek als Ulysses van James Joyce is een erg zwaar boek. Letterlijk. De manier waarop ze dat vasthoudt, ondersteunend, zo lees ik ook soms. Zo lezen we allemaal soms. Monroe zit hier ondanks het knap gekapte haar en de gelakte nagels niet als glamourbabe, maar als doodgewoon lezend meisje.’
‘Ik las Ulysses nog niet omdat ik de drang nog niet voelde, maar lezen op zich is voor mij wel een noodzaak. Ik word ongelukkig wanneer ik het niet doe. Ik heb altijd wel een boek bij me. En lezen betekent voor mij niet per se begrijpen. Het gaat om het luisteren. Het soortelijk gewicht van woorden laten binnenkomen. Toen deze foto genomen werd, las Monroe de zinnen hardop. Omdat ze de woorden wilde horen klinken en ze zo wilde vatten. Of ze ze ook écht vatte, doet er niet toe. Soms zijn de klanken genoeg. Ik vind dat een heel legitieme manier van lezen.’
‘De foto straalt ook iets intiems uit. Uiteindelijk is kijken naar lezende mensen heel intiem. Zelf lees ik ook bijna nooit in het openbaar. Mensen, ik zelf ook hoor, hebben dan toch altijd de neiging om eens te kijken naar de kaft, naar wát je aan het lezen bent. Ik ben het liefst alleen met een boek. Dat Monroe zich hier door Arnold al lezend laat fotograferen: er spreekt een groot vertrouwen uit tussen de twee. Een intimiteit.’
‘Voor mij gaat deze foto over tekorten. Kijk naar die afbladerende verf op dat speeltuig. En dan die jonge vrouw die erop zit, in haar badpak, met een boek. Een kind, een gekwetst kind, in een speeltuin. Een jonge vrouw die zich al vroeg een pseudoniem aanmat, die iemand werd voor een publiek maar veel meer was dan dat alleen. Die serieus genomen wilde worden als vrouw. Die zich wilde ontdoen van het zwarte beest dat roem kan zijn. De tevergeefsheid van het proberen ontkomen aan een imago. Tragisch ontroerend.’
JOKE VAN CAESBROECK
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180323_03426083
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire