Kernbommen, wat maakt het uit?
Deze keer waren het een ex-premier en een gewezen secretaris-generaal van de Navo die vonden dat België zich moet ontdoen van de Amerikaanse tactische atoomwapens op de luchtmachtbasis van Kleine Brogel (DS 11 december). Yves Leterme en Willy Claes zijn niet de eerste Belgische politici om dat te zeggen en het was niet de eerste keer dat zij het deden, maar dat die bommen er liggen, is wel een staatsgeheim.
(...)
Ja, Claes en Leterme zijn late bekeerlingen. Ze hadden er meer kunnen aan doen toen ze nog in functie waren. En zeker Leterme heeft dat ook geprobeerd, tot anderen, vooral buiten de politiek, zijn initiatief lieten vastlopen in een moeras van mitsen en maren.
(...)
De bommen van Kleine Brogel liggen er krachtens een geheim, bijna zeventig jaar oud bilateraal verdrag tussen België en de VS – buiten de Navo om. De regering stelt dat nu ten onrechte anders voor. Ingewijden moeten het bestaan ervan ‘ontkennen noch bevestigen’. Het parlement kreeg er nooit wat over te zeggen en legde zich daar, zeker in de meerderheid, bij neer.
(...)
Daarom is het in zekere zin jammer dat Leterme en Claes of vroeger, onder anderen, Jean-Luc Dehaene, niet worden vervolgd voor het schenden van dat militaire geheim. Het betekent dat het er zelfs niet meer toe doet dat politici uit de biecht klappen. Er wordt letterlijk niet op hun woorden gelet. Dat de politiek zelfs de façade niet langer soigneert, maakt al niets meer uit.
Ook een Vlaams-nationalistische minister van Defensie als Steven Vandeput maakt het niets uit, al ontstond diens ideologie, naar men zegt, in het ‘nooit meer oorlog’ van de Eerste Wereldoorlog. Vandeput beslist mee over de aanschaf van nieuwe jachtvliegtuigen om de F-16 te vervangen.
(...)
Zo wordt het allemaal erg lichtzinnig, zeker met een bondgenoot waar een Donald Trump de vinger op de nucleaire knop houdt. Niet dat hij in zijn eentje die bommen in Kleine Brogel kan inzetten – het is een klus voor de Belgische luchtmacht, en de federale regering moet ermee instemmen. Maar hij is wel iemand voor wie diplomatie snel niet meer is dan armworstelen en uitdagend schelden, tegenover Noord-Korea of Iran.
De omgang met atoombommen vergt toch wat meer ernst – dat dit hier zo in de krant moet staan, is al hallucinant. Voor zover bekend, gebeurde het al twee keer dat een atoomoorlog net niet per abuis uitbarste. De eerste keer redde Vasili Archipov de wereld, toen hij tijdens de Cuba-crisis van 1963 als tweede in bevel in een Sovjetduikboot zijn kapitein kon beletten om een nucleaire torpedo af te vuren. In 1983 deed luitenant-kolonel Stanislav Petrov het toen hij besefte dat wat hij op zijn radarscherm zag, geen Amerikaanse raketaanval was waarop hij een nucleaire tegenaanval hoorde te bevelen, maar een computerfout.
Wat niet wegneemt dat atoomoorlogen die niet per abuis beginnen, dan weloverwogen zouden zijn. Dat is logisch onmogelijk. Wat liggen die bommen in Kleine Brogel dan nog te doen?
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire